Nova Paka, juli 2004

Nova Paka,

Hollanders op het podium!

 

door Aris de Waal

 

Naar Nova Paka, de autocrossbaan van Europa!

Via Vojtech Kara, de schrijver van het boek over de Europese Autocross en over het Tsjechisch Kampioenschap ben ik in contact gekomen met de Profil Cup Organisatie. Jan Sagl de voorzitter heeft ons uitgenodigd (of had ik mijzelf uitgenodigd?) om bij hen een wedstrijd mee te komen doen. De Profil Cup huurt voor 1 dag de bekende banen in Tsjechie om daar dan hun club competitie te houden.

Zaterdag 22 mei was hun en onze dag te Nova Paka.

De reis.

Donderdagmiddag om half 2 vanaf Mijdrecht vertrokken, en nog975 kilometerte gaan. Via Apeldoorn, Osnabruck, Hannover, Magdeburg, Halle, Leipzig, Dresden, Zittau, Jicin naar Nova Paka. Van te voren bedacht dat ik over de reis met m‘n Mitsubishi busje en aanhanger met Kever er dan zo’n 12 uur over zou doen, dus ergens diep in Duitsland moest er worden overnacht. En dan blijkt toch dat ik geen diesel in mijn bloed heb. 8 uur verder namelijk, ruim voor Dresden was ik het gehobbel al zat en op zoek naar een rustplaats.  Gelukkig denkt de Deutsche Polizei met mij mee en haalt me daar van de rijksweg. Ik was opgevallen doordat een achterlicht van de aanhanger het begeven had, shit happens. Maar verder geen probleem, nu maken of slapen was hun advies en slapen werd het.

Volgende morgen bijtijds het restant gereden en net voor de middag bij het circuit in Nova Paka aangekomen. De meeste andere rijders uit Nederland zijn er al: Willem Rademakers, Erwin Sukkel, Olaf van Montfrans, Ge Schimmel en s’avonds komt ook Roy Pahler nog aan. Dus met z’n zessen. Een mooie, goede groep Hollanders.

Vrijdagmiddag ook nog even met elkaar een fotosessie op de baan gemaakt. Met op de achtergrond het gebouw van de wedstrijdleiding en de hoge wand waarlangs je volgas naar beneden moet komen. Leuk, voor later.

 

Zaterdag, de wedstrijddag.

Maar eerst naar de technische keuring, de formulieren ophalen. Gelukkig zijn ze daar om 6.30 al voor open. En wij daarheen. En daar staan de mannen, met een grote fles bier al of weer in de hand, de benodigde papieren uit te reiken en de inschrijfgelden te ontvangen. Even later kunnen de auto’s gekeurd worden. Met een A4 formaat formulier waarbij op 2 kanten hokjes aangekruist moeten worden en daarna door de rijder ondertekend moet worden gebeurt dit grondig. Een remmentest is niet nodig. Ook wel logisch want als je straks op het circuit de berg afrijdt zorg je er wel voor dat je remmen het goed doen, de vangrail rondom is erg hard.

 

Om 9.00 is de rijdersbriefing. Inmiddels is er een engels sprekende Tsjech aangekomen en hij begeleid ons Hollandse groepje verder, dit werkt heel goed. We kunnen alles vragen en krijgen een helder antwoord. De training start om 9.30 uur en er mag door iedere deelnemer 2x a 4 rondjes gereden worden. Om alvast de baan van930 meterlengte te voelen, hoe de bochten lopen, hoe steil het is, omhoog maar ook vooral omlaag. Wat een geweldig circuit. Ik voor mijzelf doe het tijdens de trainingen nog rustig aan. Het is bij het rennerskwartier zo’n diep gat naar beneden dat ik eerst meer moed moet hebben, maar ik ben niet de enige …..

De indeling van de groepen en de manches is ruim van opzet. Alle Hollanders zitten in groep D4 – tweewiel aangedreven sprinters/kevers -  samen met de thuisrijders zijn we in totaal met 9 rijders en starten daarom in 2 groepen. Dit lijkt dus niet druk en aangezien we met 10 rijders in de finale mogen starten is dat doel dus al bereikt.

 

Tijdens de eerste manche hebben we in Ge Schimmel de eerste uitvaller, een gebroken nokkenas maakt een einde aan zijn dag. Ook een Tsjech rijdend met een sprinter met keverdak is al klaar. Dat dunt het aantal rijders aardig uit. Sommige van de latere manches worden maar met 3 rijders gereden en dat is niet veel. Dit is jammer voor de competitie en voor het publiek, maar wij komen om te rijden op Nova Paka.

 

Inmiddels begin ik meer en meer van het circuit te genieten, het gaat ook harder en harder en veel harder. Vanaf het gebouw van de wedstrijdleiding bij het punt van de rondetelling volgas omhoog , ruim door de bovenste bocht , scherp insturend rechtsaf naar beneden (gewoon vallen) opschakelen naar 3, en dan dwars linksom gooien, terug naar 2 en dan net voor de vangrail langs weer omhoog. En dat dan steeds harder en harder. GEWELDIG. Maar ik niet alleen, alle rijders gaan steeds harder. Er gebeurt van alles. Willem wil een stukje vangrail meenemen, Olaf maakt voor het rennerskwartier een (ere)rondje en gaat achteruit de helling af! Ook Erwin gaat in de rondte en ook Roy geniet van de baan, en dit ondanks een manche met een slecht lopende motor.

 

De Finale.

Er is bij de Tsjechen 1 deelnemer, rijdend met een sprinterframe met keverdakje en een dikke boxermotor, die ons tempo in de manches nog enigszins kan bijhouden. En ook in de finale doet hij goed mee, maar toch nemen Olaf en Erwin direct de kop en is Willem met de Tsjech aan het strijden. Terwijl ik daarachter bij Roy aan het hek zit. Dan valt Roy uit en even later rijdt de Tsjech de vangrail in. De andere, nog overgebleven Tsjech wordt door iedereen op een ronde gereden. Olaf als eerste gefinished, Erwin tweede, Willem derde, ik vierde en de Tsjechen als vijfde en zesde. Roy zevende. Hollanders aan top in Nova Paka.

 

Prijsuitreiking en naar huis.

Om 17.30 is de prijsuitreiking voor de Top3. Alle prijswinnaars een krans met vaantje, beker, fles spuitwijn en envelop vol met Tsjechische kronen. Leuk gedaan. Afscheid genomen van de organisatie en met een uitnodiging om in september Nova Paka of oktober Humpolec nog eens te komen vertrekken wij naar huis. s’Avonds al terug naar Duitsland gereden en daar langs de snelweg op een parkeerplaats overnacht.  Zondagmorgen bijtijds vertrokken en door hagel, sneeuw en regenbuien weer naar Nederland toe en in Nederland aangekomen schijnt gelukkig weer de zon. Oh ja, vlakbij Magdenburg ook een lekke band van het busje nog verwisseld , het hoort allemaal bij zo’n trip. Zondagmiddag om 16.00 uur was ik weer thuis. Een lang weekend Tsjechie is voorbij. Nova Paka, voor mij met recht, de baan der banen.