Jaarverslag 2009

Jaarverslag 2009

Ivo

 

 

 

 

Wow, wat was dit een heftig cross seizoen!

 

Eind 2008: Na de grote schade aan frame en motor ben ik in de winter druk geweest dit te herstellen en te verbeteren. De motor is opnieuw opgebouwd en afgesteld zodat hij sneller oppakt bocht uit. Er is een grotere radiateur ingezet voor een betere koeling zodat de motor ook in de laatste rondes zijn vermogen vast houdt. De schokdempers zijn rondom aangepast cq. vervangen voor een betere wegligging en grip.

 

De eerste cross in Lopik verliep goed. De auto had zeer veel grip met de start en lag een stuk rustiger op de baan. Motor liep goed en hield de hele dag zijn vermogen goed vast.

 

Op naar Bodegraven. Dit was een mooie dag met 2 mancheoverwinningen. De finale werd door de aanslag in Apeldoorn niet gereden. Dus de prijsuitreiking ging op punten van de gereden manches. Ik ging met de erste prijs naar huis.

 

De cross in Scherpenzeel was weer een echte zandbaan. Het verliep redelijk. Ik moest erg mijn best doen om het tempo bij te houden. De pk-verschillen werden op zo’n zware baan meer zichtbaar.

 

Het laatste weekend van mei was de eerste weekendcross georganisserd door Marcel Broekhuizen Autosportspectakel. Dit is een lange, harde kleibaan. Op vrijdagavond gaat dit spectakel van start met de Lopik 500. De Lopik 500 is een nachtcross die verdeeld is over 2 avonden. Dat is een afstand corss vanaf hier naar Parijs. Na 4 uur had ierdereen in het team gereden. We stonden van de 120 deelnemers op een 17e plaats toen onze draagarm in tweeen brak en het oliefilter en de remleiding kapot sloeg. Na veel sleutelen hebben we de eerste avond toch uit kunnen rijden.

Zaterdagmorgen ging de gewone autocross van start. Ik moest de eerste manche rechts achteraan starten met mijn kever. Ik was me gaandeweg al goed naar voren aan het rijden tot het fout ging. De baan was erg droog door het mooie weer dus het was erg stoffig en weinig zicht. De auto voor mij spinde en stond midden op de baan stil. Die probeerde weer recht te komen en gaf veel gas, dit veroorzaakte nog eens extra stof. Ik kwam vol gas de bocht uit zetten en knalde op de stilstaande auto. Ik voelde gelijk veel pijn in mijn onderrug, maar dacht er niet het ergste van. Ik ben zelf uit mijn auto geklommen en eenmaal eruit te zijn zakte ik in elkaar van de pijn. Ik ben in de ambulanche onderzocht. Zij headden niets gevonden dus kreeg ik het advies om veel in beweging te blijven omdat ik anders de volgende dag helemaal stijf zou zijn. Ik kwam teruggelopen naar het kamp als een man van 90. Ik zakte bij elke stap die ik dees door mijn voegen. Het was heel pijnlijk. Simone vertrouwde het niet, dus we zijn samen naar het ziekenhuis in Nieuwegein gegaan om foto’s te nemenen me verder te laten onderzoeken. Daar kwamen de doktoren al snel tot de conclusie dat ik mijn 2e lende wervel had gebroken, plus gekneusde ribben, nieren en longen. Na 3 dagen in het ziekenhuis gelegen t e hebben kreeg ik een bracekorset aangemeten en mocht ik naar huis. Na 4 ½ week moest ik terugkomen in het ziekenhuis om foto’s te laten nemen. Hier kregen we heel goed nieuws. De breuk geneesde goed en ik mocht weer langzaam aan wat gaan doen en afbouwen met mijn bracekorset. Ik ben toen begonnen met fysiotherapie om mijn rugspieren te versterken. Hier ging ik 2 keer in de week naar toe en ik deed 3x per dag oefeningen. De fysiotherapeut constateerde dat mijn rug snel herstelde. Mijn spieren werden iedere keer sterker. Een week voor autocross Abcoude gaf mijn fysiotherapeut aan dat ik niet meer terug hoefde te komen en dat mijn rug sterk genoeg was om Abcoude te rijden. Dankzij de vele hulp van monteur Mike en m’n zwager Victor is het gelukt om de kever voor 100% gereed te hebben.

 

22 augustus was het weer zover… Autocross Abcoude. De cross waar we het hele jaar naar uitkijken. De eerste manche verliep super, ik werd eerste. De tweede manche ging ook goed. De derde manche had ik pech, ik kwam vast te zitten onder een achterlijver. Nu werd het heel spanned of ik wel in de finale stond. Ik had geluk. Ik stond in de finale en wel op de eerste startrij middenop. Bij de startopstelling zag ik ook 2 sprinters op de eerste rij staan. Met de belangrijke start was ik goed weg. Ik kwam als eerste bocht uit het rechte stuk op. Nu was het zaak om de finale goed uit te rijden en op te passen voor de achterblijvers. Dit lukte, ik heb zelfs de nummer 2 op een rondje gezet. Het was een super comeback. De dag werd helemaal goed afgesloten doordat Simone 2e werd in de damesfinale.

 

De laatste cross van dit siezoen was in Nederhorst den Berg. Deze cross reed ik zelf niet, maar mijn zwager Victor. Het was in het begin nog even wennen, maar in de derde manche had Victor het door. In de finale wist hij zelfs een tweede plek te bemachtigen. Hierdoor was hij zo enthousiast dat hij de kever van mij kocht. Dit kwam goed uit gezien ik van plan was om een nieuwe te gaan bouwen met een Honda motor.

 

Dus met recht….. WOW, wat een jaar!!!