Van ruilen komt huilen? Zevenhoven 2009

Zevenhoven on wheels,

Van ruilen komt huilen?

Echt niet!

 

Voor het eerst in het bestaan van het motorcross feest in Zevenhoven worden nu ook de autocrossers uitgenodigd. Dit jaar nog voor een demo, wellicht volgend jaar voor een echte wedstrijd.  Racingteam De Ronde Venen is er natuurlijk bij.

Vandaag zijn Karel Schrijvers met zijn Opel Astra en Aris de Waal met de Sprinter ingeschreven. Of is het andersom?

Karel heeft het hele jaar al gezegd dat hij wel eens in mijn sprinter wil rijden. Vandaag is een mooie dag hiervoor. Een ruime wedstrijdbaan en niet te veel deelnemers in deze klasse geven een mooie gelegenheid. Uiteraard mag ik dan in zijn Opel Astra 2000cc 16v mee doen in de standaard twee liter klasse.

De eerste start vandaag is rond half vier en Karel is al wel een beetje zenuwachtig. Hij is al een keer of wat extra naar de wc geweest. De spanning is voelbaar. Daar ik zelf bezig ben met de Astra wordt Karel door Stijn gecoacht. Stijn helpt hem zich klaar te maken voor de eerste start. Er is helaas geen mogelijkheid om even een proefrondje te rijden, dus hij moet er direct voor gaan. Vandaag in Zevenhoven hebben we een rollende start. Dit betekend langzaam, in linie, naar de startopstelling rollen waar de startvlag dan valt.  Karel laat de andere deelnemers een beetje gaan, maar niet te ver! Hij voelt hoe de sprinter schakelt en remt. De power die er vrij komt als je gas geeft. De eerste manche is een kwestie van proberen en dat gaat al goed. Hij kan zich al mengen om de strijd om een positie. Helaas raken zij elkaar en krijgt Karel een lekke band. Einde eerste manche.  Tweede en derde manche zie je Karel tijdens het rijden groeien. Krijgt hij de sprinter steeds beter onder controle en is daardoor ook steeds meer in de strijd met de andere rijders, nu zelf al om positie 4.  De vierde start is de finale. En Karel doet het top, zit achter Peter Gaal aan om de tweede plaats te vechten. Hij probeert het zowel binnen als buitenom bij deze ervaren rijder. Het lukt net niet. Maar wat een ontwikkeling van Karel. Hij laat echt zien dat hij kan rijden.

Karel heeft een top middag.

 

En hij mag straks nog een keer starten voor de Superfinale.

 

Ik, Aris, gaat deze wedstrijd in Zevenhoven rijden in de Opel Astra van Karel. Het is 1998 voor het laatst geweest dat ik met een standaard auto heb gecrost. En dat was nog met een Sirocco 1600cc 90pk  in de bangerklasse, terwijl deze Opel een dikke2 litermotor met 160pk heeft. De Opel heeft ook goede Proflex schokdempers eronder. Dus gewoon een goed auto’tje. Dat rijdt wel zo prettig. Maar de eerste start, de eerste bocht is wel wennen. Je moet anders door de bocht heen met een voorwielaangedreven Opel dan met mijn sprinter. Dus ook ik moet even wennen. Krijg dan een tik van een andere rijder en sta achterste voren, scoor ook nog een lekke band en eindig in de achterhoede.

Ok, dus de kop is eraf. Ik heb het gevoeld. Nu moet het anders. Snel het lekke bandje wisselen en er voor gaan zitten in de tweede manche. Het gaat beter. Ik laat de auto meer rollen en ik rij “gewoon”naar voren. Eindig deze manche van de laatste rij op de tweede plaats. Netjes.

De derde manche kan je zien dat ik het gevoel terug krijg. Ik moet weer van achter komen en tref dan al snel Arie Koole. De oude rot uit Noorden laat zich niet zomaar afbluffen. En een echt deurkruk gevecht volgt er dan. Ernaast, op de bumper, Arie ziet en voelt me overal. Leuke strijd. Als tweede gefinisht, net voor Arie. En net over de finish een tikje toe van Arie, moet kunnen. Een teken van respect?

 

        

En dan de finale. Ondanks de slechte eerste manche sta ik wel op de eerste startrij van de dagfinale. Als vierde. Ok, nu nog een keer. Goed van start. Helaas prikken nummers 1 en 2 zich er in deze finale nu nog net voor. Na het nodige drukken schuif ik door naar de tweede plek. En ik zie weer Arie voor me, alhoewel nu nog wat verder weg. OK, nogmaals gas erop en er naar toe rijden. Met nog 2 ronden te gaan zit ik aan zijn bumper en een tikje toe. Maar Arie krijg je niet zomaar gek, het lukt ditmaal dus net niet. Tweede, een resultaat waar ik zeer tevreden over ben. Best gelopen.

Ohja, en dan natuurlijk nog de Superfinale.

 

De beste vier van elke klasse mogen meedoen aan de Superfinale. Een opstelling op de baan in volgorde van snelheid. Nu een staande start. En weg. Na ongeveer een ronde wordt ik al ingehaald door mijn eigen sprinter. Karel zet er serieus het gas op. Maar tegen Tino van Dijk in zijn sprinter kan vandaag niemand op. Karel eindigt als derde in deze finale.

Na nog enkele ronden met een superstandaard Honda Civic 200pk te hebben geworsteld kom ik toch als eerste standaard auto en als vijfde van deze finale over de finish. Geweldig leuk gereden met de Astra.

 

En dan s’avonds nog even naar de feesttent. Een goede afsluiting van een leuke dag.