Ooltgensplaat, sept 2009

Ooltgensplaat, 12 september

 

 

 

Waar????? Ja, Ooltgensplaat. Dit ligt onder Rotterdam over de Haringvlietbrug naar Flakkee toe.  Grote ruime polder met zware zuidhollandse klei.

 

Waarom??? Omdat het kan en we er zin in hadden. De sprinter staat er klaar voor  en het beloofde een mooie zaterdag in september te worden en waarom dan niet.

Wie???? Helaas kon Stijn niet mee. Maar samen met Tino van Dijk uit Scherpenzeel had ik afgesproken om de uitdaging aan te gaan. Tino zijn monteurs beloofden om indien nodig ook mij een beetje te helpen. Dus ..

 

Wat???? Een clubwedstrijd van de ACTD, de crossvereniging uit Dordrecht. Zij organiseren diverse evenementen allemaal rondom Rotterdam. Er zijn bij deze club nooit zoveel deelnemers, maar ditmaal zijn er toch maar liefst 16 sprintercoureurs op komen dagen. Dus 2 groepen van 8 rijders. Erg veel voor deze vereniging.

 

Een circuit vandaag dus op de zware klei. En dat is te merken. De eerste manche is nog erg stroef, de grond is plakkerig en de snelheid zit er nog niet in. Maar het weer is goed en de grond droogt in de loop van de middag snel op. Door de diverse manches heen zie je de baan ook veranderen in een mooie, snelle en harde kleibaan. De ACTD heeft vandaag een bijna vierkant baantje neer gelegd, welk zeker in de finale, als een ovaal gereden kan worden.

 

Er zijn dus als gezegd 2 groepen sprinters. In mijn groep behaal ik een 1e, een 2e en een 3e plek in de manches. Ruim voldoende punten dus voor de finale. Hierdoor zelfs als 2e geplaatst in de dagfinale welk met 12 rijders wordt gereden. Dus een start vanaf de voorste rij.

Finale: vol gas naar de eerste bocht. En ja, voor alle andere rijders de bocht weer uit. Code Rood. Tino, mijn crossmaatje, is over de kop gegaan.  Gelukkig, zo op het eerste gezicht geen schades. En met de herstart kan hij ook gewoon weer mee doen.

Het levert wel een spectaculaire foto op. Het rood, wit, blauw wappert in de wind!

 

Herstart: altijd spannend of je weer de koppositie kan pakken. En ja, het lukt. Daarna vol gas door en de 12 rondjes uitgereden. Tino helaas niet. Als gevolg van de koprol waren zijn voorste draagarmen toch zwaar beschadigd. En halverwege de finale brak een steun af waardoor zijn voorwiel er een beetje bij bungelde. Jammer voor hem.

 

Na dit seizoen een aantal malen toch net mis gegrepen te hebben, nu dan toch de eerste prijs behaald. Voelt lekker.

 

Behalve een lekke band in de eerste manche verder geen schades, dus best gelopen……